به شدت استعداد عجیبی در عذاب وجدان بعد از عصبانی شدن دارم. یعنی  وقتی که فکر میکنم باید از حقم دفاع کنم و عصبانی میشم، بعدش که اروم میشم مدام یه چیزی مثل مته روی اعصابمه که میشد عصبانی نشی، میشد داد نزنی، میشد که بهش اهمیت ندی... و باز یک صدایی فریاد میزنه که خب چقدر باید اروم بود... چقدر باید همه رفتارها و حرفها رو با خنده رد کرد... و من میمونم با یه سوال بی جواب اما همیشگی که واقعا چه وقتهایی باید عصبانی شد که عذاب وجدان نگرفت...