دو هفته ازش بیخبر بودم. دقیقا دو هفته... زنگ میزدم جواب نمیداد. امروز باز هم زنگ زدم، به خونه، به خودش، به خواهرش... امروز باز هم جواب نداد. اس ام اس دادم. از نگرانی ام گفتم. بعد از چند ساعت جواب رسید " دلی جون منزل خواهرم بودم و صدای تلویزیون زیاد بود. زنگ میزنم بهت"...

احساس بدی دارم برای اینکه نگران بودم. احساس بدی دارم برای اینکه نگران میشم... چیزی از جنس حماقت...

من از غرق شدن میترسم

نمیخواهم دل آرام ِ قبل تغییر کرده باشد. نمیخواهم چیزی عوض شده باشد. نمیخواهم که ساحل امنم را ترک کرده باشم.

حسم شبیه کسی است که از قایق بیرون پرتاب شده و میترسد پشت سرش را نگاه کند و ببیند کیلومترها با ساحل فاصله دارد...

تیرماه

تیر ماه در ذهنم به رنگ طلایی است. ماهی که با امدنش خیلی ها کلافه میشوند. خیلی ها عذاب میکشند. خیلی ها دوستش ندارند. اما برای من لحظه به لحظه اش دوستداشتنی است.  تیرماه نازنین من، سلام...