وقت کمه

من روزهایی که از صبح تا شب در حال بدو بدو هستم و نمیفهمم روزم چجوری گذشت، از خودم راضیم. برای همینم توی این روزها که بلاتکلیفم انواع و اقسام کارها رو دارم انجام میدم. بلاتکلیفی هم بد دردیه ها. فکر کن مسیر زندگیت دست یکی دیگه است... حالا برای من توی یه مقطع زمانی کوتاهه (ان شاالله البته به حول و قوه الهی)... ولی مثلا بعضی ها اساسا نمیتونن برای خودشون تصمیم بگیرن. یا مثلا نشستن نگاه میکنن به دیگران که اونا چی میگن تا اینا انجام بدن. و یا حتی بدتر از اون... میوفتن توی دور چشم و هم چشمی و هرکاری بقیه انجام دادن دلشون میخواد اونها هم انجام بدن. یعنی اصولا اصلا نمیدونن زندگیشون چقدر پر ارزشه و این چیز به این مهمی و گرون قیمتی رو که فقط یکبار فرصتش رو دارن، دو دستی تقدیم دیگران میکنن...

از کجا رسیدم به کجا... خلاصه اینکه فرصت کمه. هرچی هم جلوتر میریم انگار این زمانی که داریم کوتاه و کوتاه تر میشه.

*این روزها دارم بیشتر کتاب میخونم. البته کتاب خوندن باید یه کار روتین باشه و این حرفم باید شبیه این باشه که بگم این روزها دارم بیشتر غذا میخورم! در این حد عجیب

*دارم یه زبان جدید یاد میگیرم. چقدر هم ذهنم گارد داره نسبت بهش... انگار چون از بچگی فقط چشممون به انگلیسی خورده، زبان های جدید خیلی غریبه هستن.

*کلییییییی فیلم و انیمیشن دیدم. و واقعا تازه فهمیدم چقدر برای این انیمیشن ها زحمت میکشن. زنده باد والت دیزنی

*دارم دوره های تخصصی هم شرکت میکنم. که خب کارایی اینها برای آینده بیشتر خودش رو نشون میده و الان خیلی برام جذاب نیست. 

*و دارم روی نوشتن بیشتر تمرکز میکنم. هم کانال و هم اینجا... میخوام سعی کنم که متن های بهتر بنویسم و جدی تر دنبالش کنم.