مهمانی مجازی

در اتاق کناری چیزی شبیه مهمانی برپا شده. یک جماعت آنلاین با هم موسیقی گوش میکنند و دست میزنند و لابد میرقصند (این آخری را نمیدانم. فقط حدس میزنم). صدای جیغ و سوت و دست ها تا اینجا می آید و من اصلا تعجب نمیکنم. نه تنها تعجب نمیکنم بلکه خیلی هم عادی است انگار... اگر دو سال پیش  همچین ماجرایی را برایم تعریف میکردند نچ نچی راه میانداختم که امان  از این دنیای مجازی... اما حالا میگویم صد رحمت به این دنیای مجازی که آدمهایی که کیلومترها از هم دور هستند را آورده و در یک اتاق جمع کرده.

* در تلگرام : t.me/delaramnevesht

یک حقیقت باور نکردنی

یکی از توانایی هام اینه که میتونم وقتی دو نفر در حال صحبت کردن هستن، به حرفهاشون گوش ندم. به راحتی میتونم نشنوم چی میگن و حتی صداشون رو ایگنور کنم و به یکسری اصوات نا مشخص اما اشنا تبدیلشون کنم. خب اکثرا آدمها اینو باور نمیکنن و تا میگن شنیدی چی میگفتن؟ و میگم نه، فکر میکنن دارم ازشون چیزی رو مخفی میکنم!

*در تلگرام: t.me/delaramnevesht

10 ساله شد

اینکه بعد از اینهمه وقت، اومدم اینجا و شروع کردم به نوشتن یه جوریه... 

دقیقا 10 سال پیش 15 خرداد رفتم توی سایت بلاگ اسکای و گزینه ساخت وبلاگ رو کلیک کردم و وارد این دنیا شدم. تجربه نوشتن، تجربه عجیب و خاصی بود و خوشحالم که امتحانش کردم و ادامه دادم و خواهم داد.