تو مات گلها ، من مات احساس تو

گفته بودم که یکی از همکارها فرزندش رو - فرزند نیامده اش را - از دست داد . خب ، به دلایلی دو ماهی مرخصی گرفته است . امروز قرار بود بیاید و سری به بچه های شرکت بزند . همه دست به کار شدیم برای روحیه دادن به مامان ِ کوچولویی که نیامده رفت ...

میز کارش را پر کردیم از شکلات های رنگارنگ ، روی مانیتور اش کاغذ کشی بستیم و دسته گلی هم در لیوان آبی گذاشتیم . هرچند که نتونست بیاید و همه چیز دست نخورده موند تا فردا ...

آخر وقت که داشتم وسایلم را جمع میکردم ، ایستاده بودم تا سیستمم خاموش شود و بروم ، یکی از آقایون خدمه گفت چرا میز پونه رو انقدر قشنگ کردید ؟

گفتم : امروز قرار بود بیاید .

با خوشحالی گفت : "راستی ؟ میخواد بیاد ؟" و بعد رو به همکارش که درحال تمیز کردن زمین بود گفت : "اکبر بیا ، میز پونه رو نگاه کن . ببین چه گلهای خوشگلی داره ."

اکبر آقا آمد جلو و گفت : آره چقدر قشنگه ... بیا بریم از نزدیک نگاه کنیم ، کاش ما هم چیزی برایش گرفته بودیم ...