یکی بود ، یکی نبود ...

قصه ها همیشه هم حرف تازه ای برای گفتن ندارند . گاهی تکرار روایت های قبلی اند با ظاهری متفاوت ... شاید تمام امید راوی رقم خوردن پایانی بهتر است ... داستان است و پایانش ... هرچقدر هم میان راه اتفاقهای رنگارنگ بیفتد با یک پایان نافرجام همه چیز دود می شود و می رود هوا ...

اما ماجرای زندگی فرق دارد ... همه چیز در پایانش خلاصه نمی شود ، خوشی هایش زهر  نمی شود ... حتی تلخی هایش شیرین نمی شود ... زندگی است و لحظه به لحظه اش ... غم و شادی اش ... بود و نبودش ... بی اراده بودن در برخی مقدراتش ...

مثل اتفاقی که در حیطه اختیار تو نباشد ... وقتی کاری از تو ساخته نباشد ... تو بمانی و حجمی که در آن جایی برای تو نباشد ... سه نقطه هایی که کلامی یارای پر کردنش نباشد ... 

زندگی است دیگر ... شادی و غم اش را با هم بافته اند و بر تنمان کرده اند ...

*این آهنگ ...