چندتا نکته همینجوری کد وار!

1- زنده باد بادی لنگویج : ما زبان ها رو قاطی کردیم! اینها فارسی بلد نیستن. ما روسی بلد نیستیم. اینها انگلیسیشون خوب نیست. ما گرجیمون. وقتی با هم وارد صحبت میشیم، پای همه این زبانها رو وسط میکشیم و آخرش همچون انسانهای اولیه این زبان بدن هست که گره گشاست!! به افتخارش...

2- بفرما تو دم در بده: به این مورچه ها بگین برن خونه خودشون، اینجا خونه ی ماست!

3- معضلی به نام گوشت حلال : فکر کنم این شرکتهای ذبح حلال توجیه نیستن که ما علاوه بر مرغ به گوشت حلال هم نیازمندیم!

4- نمکی ها: هر چقدر این گرجی ها خشک و سردن، نون هاشون شور ِ شوره. خودشون معتقدن "اوووم یامی!!!"

5- برو آقا سرت سلامت! : دیروز توی خیابون، دو تا ماشین با هم تصادف کردن. عقبی زد به جلویی. چراغهای هر دو ماشین خرد شد. یک لحظه ایستادن، سرشون رو از پنجره آوردن بیرون، و بعد خیلی ریلکس به مسیرشون ادامه دادن!

6- کله صبح ساعت 10 : نمیدونم جریان چیه که ساعت 8 صبح، مثل 5:30 - 6 صبح خودمون هوا گرگ و میشه. اداره ها و مدارس از ساعت 9 - 10 شروع به کار میکنن. محاله کسی باهات زودتر از 12 قرار تنظیم کنه. یعنی محاله هااااا

7- واقعا چرا؟ : برق خیلی گرونه، خیلی، خیلی، خیلی

8- بزرگتر، تاج سر: چیزی که خیلی به چشم میخوره، احترام به بزرگترهاست. طبق یه قانون نانوشته توی اتوبوس و مینی بوس و مترو، حق تقدم با مسن ترها و بچه دارها ست. بدون تعلل و بدون اینکه این به اون نگاه کنه و اون به این، صندلیشون رو میدن به این افراد! والا ما عادت نداریم! بلا ما عادت نداریم!!

9- انتخاب با شما: دستگاه های پی باکس با مالیت، بی مالیات.رنگ دستگاه ها رو مشخص کردن. آبی، با مالیات. نارنجی، بدون مالیات. شما انواع و اقسام قبوض رو باهاش پرداخت میکنی. کارت مترو و تلفنت رو باهاش شارژ میکنی. حتی آمار میگیری که مثلا برای شهرداری چقدر بدهکار یا طلبکاری!

10- سگ نگو، ... بگو: سگ های محترم در این شهر ولو هستن برای خودشون. کاش سگ های کوچولو و با نمک بودن. ماشالله جثه دارن شش تای من!! و اینکه گوشه و کنار شهر رو با خرابکاری هاشون مزین میکنن.

11- یه دختر داریم شاه نداره : شاید یکی از جالب ترین نکاتی که اینجا به چشم بیاد، ساده بودن دخترهاست. یعنی نه از آرایش های اغراق شده ی ایرانی خبریه و نه از مدل موهای هفت طبقه. همه موهاشون رو سشوار میکشن و میریزن دورشون. خودشون رو بکشن یه خط چشم دارن و تمام. خدایی دمشون گرم...

12- آن لاین ها: یه اینترنتی در سطح شهرهست به اسم "تفلیس عاشق شماست". این اینترنت البته همه جای شهر آنتن نمیده ولی خب اکثر نقاط شما میتونی بشینی توی پیاده رو و پیام هات رو چک کنی!

13- النظافت من الایمان آخه بابا جان : متاسفانه حرکت چندش ناک ریختن آب دهان روی زمین در این شهر بی داد میکنه. دیگه توضیح نمیدم هم حال خودم بد میشه هم شما. آزار ندارم که خب!

14- آهای تاکسی: اینجا چیزی به عنوان تاکسی خطی وجود نداره. تمامی تاکسی ها دربست هستن و فقط مسیری رو میرن که شما ازشون میخوای. ماشین در اختیار شماست و شخص دیگه ای سوار نمیشه. شما چه یک نفر باشی، چه سه نفر همون مبلغ طی شده رو دریافت میکنه. نکته جالب اینجاست که مثل مور و ملخ توی شهر پخش هستن. کوچه فرعی و خیابون اصلی هم تفاوتی نداره. همه جا میتونی پیداشون کنی. تا صبح هم کار میکنن.

15-بی ذوق ها: چیزی به عنوان شیرینی فروشی اینجا نیست. نگرد جانم میگم نیست. من گشتم که میگم دیگه. کافه ها چند مدل شیرینی محدود سرو میکنن. مغازه هایی به نام خانه کیک اینجا هست که کیک های هوس انگیزی داره ولی به هیچ عنوان به پای تنوع کیک های ما نمیرسه. اون مغازه ها چند مدل محدود شیرینی هم دارن که ابدا با شیرینی های ما قابل مقایسه نیست. خیلی هم بد، خیلی هم ناراحت کننده :((

16-زندگی زیر پوست شب: شب که میشه، خیابونها خلوت میشه. اما زندگی متوقف نمیشه. تازه مردم هجوم میبرن به مراکزی برای میل کردن نوشیدنی! خودتون بگیرید کجا رو میگم دیگه! و از طرفی شهر پر است از فروشگاه های 24 ساعته. جیبهاتون رو پر از پول کنید و بفرمایید خرید.

17- شما فقط یک انسانی: حجاب داری؟ نداری؟ لباست کوتاهه؟ بلنده؟ دست در دست یارت هستی؟ تک و تنها نصفه شب توی خیابونی؟ هر جور دوست داری باش. نگاه سنگینی تعقیبت نمیکنه. تو انسانی... تو آزادی...

این چیزهایی هست که توی ذهنم بود و به چشمم اومده بود. شاید نکات دیگه ای هنوز باشه که یا از یادم رفته و یا از چشمم پنهون مونده. اگر یادم بیاد حتما اضافه میکنم. ولی چیزی رو که میخوام برای خودم تاکید کنم اینه که، ایران با همه نکات مثبت و منفی اش کشور منه و من یک مسافرم. مسافر هم که همه میدونیم،یه روزی به خونه اش برمیگرده...